به گزارش روابطعمومی بنیاد آلاء به نقل از روابطعمومی مرکز تربیتی و پرورش استعداد سلاله، در میان صدای چرخدندهها، نمایشگرهای پر از کد و هیجان رباتهایی که در مسیرهای پیچیده رقابت میکنند، نوجوانان تیم تخصصی رباتیک مرکز سلاله شعبه قم همراه با جوانانی از سراسر کشور دور هم جمع شدند تا دانش و خلاقیت خود را به چالش بکشند.
نوجوانان تیم تخصصی رباتیک مرکز سلاله شعبه قم در نوزدهمین دوره مسابقات بینالمللی ربوکاپ آزاد ایران، با چالشی مهیج روبهرو شدند. آنها میبایست رباتی طراحی کنند که با استفاده از هوش مصنوعی، دوربین و حسگرها، خطوط مشخص شده را دنبال کرده و در مواقعی که با بنبست مواجه میشوند، از طریق برنامهنویسی خاص، راه خود را پیدا کند. این ربات همچنین لازم بود موانع و پلهای معلق را پشت سر بگذارد و در نهایت، به مرحلهی برداشتن گوی با دوربین دست یابد و این عملیات را بهطور موفقیتآمیز انجام دهد.
متربیان مرکز سلاله در این دوره از مسابقات در لیگ امداد دانشآموزی خط سکندری با برترینهای باشگاههای رباتیک ایران و جهان به رقابت پرداختند و برای اولین بار موفق شدند در بین ۴۸ تیم شرکت کننده، مقام یازدهم این مسابقات را کسب کنند.
شایان ذکر است، در این دوره، بیش از ۲۰۰۰ دانشآموز، دانشجو و پژوهشگر در لیگهای مختلفی همچون رباتهای فوتبالیست، امدادگر، خانگی، صنعتی و لیگهای دانشآموزی با یکدیگر به رقابت پرداختند. هدف از برگزاری این مسابقات، ترویج علوم نوین مانند رباتیک، مکاترونیک و هوش مصنوعی و همچنین شناسایی و پرورش استعدادهای برتر در این حوزههاست.
نمایش فناوریهای نوین، رقابت هیجانانگیز میان رباتهای خودکار و حضور پررنگ تیمهای بینالمللی، فضای پرانرژی و جذابی را در سالنهای نمایشگاه بهوجود آورد.
این مسابقات از روز یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ آغاز شد و تا روز سهشنبه ۲ اردیبهشت ادامه داشت. تیمهای حاضر در این رقابت علمی در لیگهای مختلفی چون فوتبال رباتها (در اندازههای مختلف)، “نجات (Rescue) برای شبیهسازی عملیات امداد در شرایط بحرانی”، “صنعتی و خانگی (برای کارهای روزمره و کاربردی)” و لیگهای نوجوانان و دانشآموزی با یکدیگر رقابت کردند.
رقابتهای رباتیک از دهههای پایانی قرن بیستم بهعنوان بستری برای تلفیق علم، فناوری و آموزش مطرح شدند. یکی از شناختهشدهترین این رقابتها، مسابقات جهانی ربوکاپ (RoboCup) است که نخستینبار در سال ۱۹۹۷ در ژاپن برگزار شد. ایده اصلی این مسابقات، طراحی رباتهایی بود که بتوانند در سال ۲۰۵۰ تیم فوتبال انسانی قهرمان جهان را شکست دهند. البته هدف نمادین بود، اما عملاً به توسعه هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و سامانههای خودمختار شتابی دوچندان بخشید.
دیدگاهتان را بنویسید